Daan

Vandaag is Paula jarig. Voor de kinderen is het feest. Voor mij en ik denk ook voor Paula is het dubbel, tuurlijk is het feest (verjaardagen worden hier goed gevierd met familie en vrienden, slingers, gebak en uiteraard cadeautjes), maar het is ook wel dubbel. Laten we er niet om heen draaien, het is de laatste verjaardag van mama die Daan meemaakt. Toch gaan we deze dag proberen te vieren. We beginnen met een ontbijt. Daarna gaan Merel en Tijs (als hij weer een beetje opgeknapt is, hij was namelijk ziek) naar school. Tijdens het ontbijt zal er gezongen worden en worden de cadeautjes uitgepakt. Verder zullen er vandaag diverse verrassingen gebracht worden en komen er mensen langs die wij heel erg lief hebben.

Paula, van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Je bent top, ik hou van je heel veel, ik ben blij dat jij de moeder bent van mijn kinderen. Probeer te genieten van deze dag ook al zal dat niet altijd makkelijk zijn.

Dikke kus
Pim

Lieve Daan

Nog even en het is zo ver.

Dan is het 2011, om 0.00 uur is het moment waarop mensen elkaar Gelukkig Nieuwjaar wensen. Een Gelukkig Nieuwjaar, dat wordt het voor ons naar alle waarschijnlijkheid niet. Want hoe graag ik ook in het grote wonder wil geloven, het staat voor 99.9% vast dat we jou gaan verliezen volgend jaar en daar zie ik niks gelukkigs in.

Ik lig er iedere nacht van wakker. Kijk naar je, jouw onschuldige gezicht en ik kan me er niets bij voorstellen… jou te moeten missen, voor altijd.

Altijd is lang, veel te lang en natuurlijk zullen er volgend jaar vast gelukkige momenten voorbij komen. Tenslotte wordt Sterre 2, Tijs 6 en Merel 7. Misschien haalt Merel wel haar A-diploma maar als jij er niet bij bent om op en neer springend van enthousiasme blij voor haar/ ons te zijn, hoe gelukkig is dat moment dan nog ?

Momenteel verdrink ik bijna in mijn verdriet. En dat is erg. Heel erg want ik wil niet verdrietig zijn waar jullie bij zijn. Vanmiddag nog stond ik in de keuken te huilen in papa’s armen en ik hoor jou zeggen “mama, ik twee armen, ik jou goed troosten” en dat doe je dan ook. Armpjes stevig om mijn nek geklemd, dikke kus, en daarna boos op het aanrecht dat mij in jouw ogen pijn heeft gedaan…

Lief blaadje van ons klavertje 4, echt gelukkig dat zijn we als we al onze blaadjes bij ons hebben. Als we compleet zijn.

Vannacht om 0.00 uur, dan zijn we compleet, en dus wensen we elkaar een Gelukkig Nieuwjaar, we hopen en bidden vanuit onze tenen dat 2011 voor jou net zo lang duurt als voor ons.

Het was niet wat met onze Daan banaan vanmorgen.

Normaal gesproken is Daan zo gauw hij wakker wordt echt “aan”. Hij kletst je de oren van het hoofd, springt en zingt en begint de dag goed. Maar vandaag niet. Daan wilde liggen. Daan had pijn, Daan voelde zich ziek.

Vannacht had ons meneertje koekepeertje gespuugd en was hij erg onrustig. Hoesten, niet comfortabel. Na een zetpil ging het iets beter maar de onrust bleef toch.

En vanochtend ging Daan dus niet “aan”.

Daan wilde boven liggen, beneden liggen op de bank, toch weer naar boven omdat de drukte hem beneden te veel werd. Merel en Tijs waren heel lief en deden voor zover dat mogelijk is als je 5 en 6 bent erg rustig. Sterre die Daan adoreert wilde steeds heel lief bij Daan zijn maar het was Daan allemaal teveel. Staan ging niet, rechtop zitten ging niet, alles deed Daan pijn en dan vooral zijn hoofd en zijn oog.

Bij ons gingen intussen alle alarmbellen af, we raakten met de minuut meer bezorgd.

Merel en Tijs mochten ondertussen met Barbara, Isa en Vigo mee naar Kidsplayground. Wat ontzettend lief van Barbara weer. Barbara neemt Merel en Tijs regelmatig even mee uit. Dat is heerlijk voor ze, even weg, gewoon pret maken zonder rekening te moeten houden met Daan. Dat is zo belangrijk voor ze, ze genieten daar echt enorm van. Barbara, nog maar een keer: heel erg dank je wel ! Je bent top en we vinden het ontzettend fijn dat je dit voor en met Merel en Tijs wilt doen.

Om 11.30 uur kwam de huisarts. Onze huisarts komt iedere week even langs, zo raakt Daan aan haar gewend en dat is fijn voor straks. Daan vertelde zelf aan de huisarts dat hij pijn had en waar.

Nadat de huisarts Daan wat geobserveerd had en onze verhalen had aangehoord werd besloten dat we het voorlopig toch op griep houden. Natuurlijk kan het nog steeds iets anders zijn maar voor nu kijken we het wat aan. Geven we paracetamol als Daan pijn heeft en hebben we een hoestdrank tegen het hoesten gekregen. Maandag komt de huisarts weer….

Nadat de huisarts weg was gaven we Daan een paracetamol, we wilden dat de huisarts Daan zag zoals hij zich voelde en niet “onder invloed” van een zetpil.

Na de zetpil ging Daan met mama naar boven om te slapen, maar de zetpil deed zijn werk en Daan wilde kip(nuggets), tv kijken (brandweerman Sam, als iemand daar een dvd’tje van heeft …) en uiteindelijk wilde meneer domweg uit bed. Daan wilde met papa mee oma Ria ophalen en daar gingen ze. Daan kwam terug, met oma Ria en papa en na een paar minuten kwamen André en Ruben ook. Ruben is het beste medicijn dat je Daan kunt geven (oké en paracetamol dus). Merel en Tijs kwamen ook thuis en Tijs vertrok met André om vuurwerk te kopen. Daan en Ruben zaten aan elkaar vast geplakt op de zitzak, Merel en Isa vermaakten zich samen en Vigo en Sterrie ook (Sterrie is erg onder de indruk van Vigo en stond al luchtkussend voor hem bij het afscheid).

Toen zagen we een enorme Volvo aan komen rijden en ja hoor …. Hij zat er in… Knoeffie ! Met Ilse en Eva kwam hij zelf gebakken oliebollen brengen, kijk daarom hou ik dus van je Knoeff, je bent een fijne collega J

Gezellig wat drinken en Lisa was er ook. Lisa bleef onder lichte dwang van Daan (ik naas Jise zitte) bij ons eten en dat was erg gezellig. Nu ligt iedereen in bed. Nou ja, de kinderen. Eerst moest Tijs een hoestdrank, en Daan antibiotica. Enig idee hoe het voelt als je kind van 3 zich onder de tafel verstopt ondertussen tranen over de wangen rollend roepend “nee, nee ik nee drankje” …. Ik kan je vertellen, het verscheurt je. Klaar dus met de antibiotica.

We hopen hier dat de huisarts gelijk heeft, dat het griep is en dat Daan en Tijs zich snel weer beter voelen !

 
Geeske, de moeder van een klasgenootje van (eerst) Merel en (nu) Tijs, heeft voor ons geregeld dat er vandaag een verhalenverteller bij ons op bezoek komt. Om half 1 is ze er en ze heeft samen met haar dochter een uurtje nodig één en ander op te bouwen.

Dat de voorstelling doorgaat is een klein wonder aangezien Daan vanochtend ziek wakker werd. Hoofdpijn, keelpijn, oorpijn, grote pupil. Ellende dus.

Maar na een zetpil en wat exclusieve aandacht gaat het weer beter met Daan. Dus de voorstelling kan beginnen en wat is het mooi en geweldig en fijn dat we dit mee mogen maken. Mirjam en Niels zijn er ook met Brent en Jelijne en natuurlijk zijn ook Geeske en Djoeke en Meinte er. Wat gezellig en wat genieten we van de voorstelling. Het is echt nog veel leuker dan we al dachten en we zien een tafel vliegen door de lucht, we zien hoe papa ook kan toveren, er vliegt een boek in brand maar niemand schrikt want het is tovenarij, we toveren ook nog snoepjes en een mooie Kika beer voor Daan. Na afloop mogen we zelf een mooie toverstaf maken met toversnoepjes, en een toverhoed beplakken met mooie gouden sterren. Wat is het gaaf ! Hoe bijzonder is het om dit in je woonkamer mee te maken ?!

Nog voordat de rest van de kinderen begint met het plakken en versieren valt Daan in slaap op de bank. Hij is zo moe. Als hij wakker word heeft hij verhoging, 38.1 en we zijn al zo gespannen de dag begonnen. Bij ieder pijntje dat Daan aangeeft denken wij “is dit het begin van het einde?” het kost zo veel energie en ik loop eigenlijk dag in dag uit rond met barstende koppijn.

De voorstelling is wel bijzonder gezellig en het is fijn dat Geeske, Mirjam en Niels er zijn met hun kinderen. En ’s ochtends hadden we het ook al gezellig met Alies en Isabelle !

Nu ligt Daan op de bank, maken wij ons ontzettend veel zorgen maar moet je proberen dat niet te veel te laten merken natuurlijk.

Dank je wel Geeske voor deze super leuke verrassing we hebben er enorm van genoten.

En wederom, terwijl wij nog kunnen genieten gebeurd er bij een ander gezin het aller ergste dat je kan overkomen. Thomas is overleden. Wij zijn er erg verdrietig van want we voelen ons erg verbonden met Thomas en zijn familie.

Lieve Thomas, Rust Zacht.

We hadden een logee vannacht.

Vertelde ik vorige week dat Merel en Tijs bij oma Ria hadden gelogeerd, gisteren kregen wij oma Ria zelf te logeren !

De logeerpartij van Merel en Tijs ontging ons Daantje banaantje niet natuurlijk. Nee, meneer wilde zelf ook graag logeren bij oma. Tranen vloeiden rijkelijk en Daantje vond ons “nee eejut” oftewel niet eerlijk.

Daan had natuurlijk gelijk maar wij dachten dat:

1. Daantje niet zou durven en,
2. Daantje het helaas moet doen met 2 overbezorgde ouders die het niet aandurven hem een hele nacht van huis te laten zijn..

Er volgde overleg en …. als Mozes (lees: Daan) niet naar de berg kan, dan moet de berg maar naar Mozes. Oma Ria kwam dus bij ons logeren.

Gistermiddag haalde papa oma op en oma werd ontvangen door een op en neer springende Daan die alsmaar riep: “oma hia it seeje”(lees: oma ria komt bij mij logeren)

Als je bij oma gaat logeren word je extra verwend en dus aten we patat (boffen he oma) met frikadel en ijs toe.

Na het eten nog even samen op de bank, pyjama aan en slapen. Tsja, dat zou je denken. Daan vindt het toch wel spannend dat oma komt en uiteindelijk brengt papa hem naar bed. Mama, papa en oma zitten nog even beneden en al gauw komt ook de kleine prinses (aka Sterre) erbij, zij voelt zich nog steeds niet lekker. Tegen 22.00 uur gaat mama naar bed, oma ook. We kruipen in het grote bed bij Daan. Gezellig liggen we daar met zijn 3-en. Af en toe snurkt oma een beetje, daar moeten Daan en mama wel om lachen. Verder ligt Daan zoals vaker dicht tegen mama aan. Na een poos in bed gelegen te hebben geeft Daan aan dat het nu tijd is voor oma om in zijn bed te gaan liggen. De logeerpartij is te spannend. Oma vertrekt met een kussen onder haar arm naar de Bumba kamer van Daan om daar lekker verder te slapen en ook mama en Daan vallen weer in slaap. Papa ligt met de kleine prinses op de bank. Merel en Tijs ook onder de indruk van de logeerpartij komen om 06.00 uur beneden maar worden tot hun grote frustratie door mama terug naar hun kamer gestuurd. Om 7 uur zijn Merel en Tijs weer beneden, Daan wakker en oma ook. En dan is het lol natuurlijk met zijn allen bij oma Ria in bed, Sterre is ondertussen ook door papa naar boven gebracht en ze hebben pret. Papa en mama kunnen tot hun schrik, zowaar een half uur samen in bed liggen… hoe lang dat geleden is ? Nou, de laatste keer dat dat voorkwam was op 19 juli 2009………..

Om 8 uur staan we dan toch maar op, Sterre mag vandaag naar het kinderdagverblijf. Als papa haar na het douchen weg brengt gaan Daan en oma de badkamer in. Daan in bad, oma onder de douche. Gezellig hoor. Mama maakt broodjes en thee en met zijn allen gaan we ontbijten. Daarna gaan mama en Tijs onder de douche en in bad, als we klaar zijn gaat Merel naar zwemles. Mama en Tijs spelen een spelletje Triominos en Daan en oma een spelletje 4 op een rij. Als Merel terug komt van zwemles heeft ze groot nieuws ! Ze heeft een gele walvis ! Tsjonge jonge wat een heldin ! We zijn heel blij en trots. Daarna rent mama naar de kapper, doet daarna boodschappen en we eten lekkere broodjes met gehaktballetjes want een gele walvis verdient iets lekkers. Na het eten moet Merel naar de hoorspecialist om dopjes voor tijdens het zwemmen aan te laten meten, Daan en Tijs gaan mee want ze gaan ook cadeautjes kopen voor mama’s verjaardag (gelukkig is mama helemaal niet nieuwsgierig) en mama brengt oma Ria naar de oude oma die in het ziekenhuis ligt.

Nu rusten we wat uit, halen we zo Sterrie weer op en gaan we lekker stamppot eten.

Wat een leuke dag hebben we gehad en wat een feest was de logeerpartij ! Dank je wel oma Ria dat je bij ons wilde logeren !

En terwijl wij het heel gezellig hebben gehad met oma Ria lezen we op de blog van een andere familie dat het met hun kind helemaal niet goed gaat. De wereld is soms oneerlijk en hard. We bidden voor Thomas en zijn familie en hopen dat Thomas geen pijn meer heeft.