Lieve Daan
Op 2 oktober werd Tijs al weer 7 jaar. Die dag hebben we gevierd dat hij geboren werd, dat hij ons eindelijk liet zien wie zich toch zo lang verborg in mama’s buik.
Op Tijs z’n verzoek vierden we zijn “grote” feest pas op 6 oktober. Tenslotte viel de verjaardag van Tijs op een dinsdag en dan was hij dus maar heel kort jarig (zoals hij zei). Dinsdag is 2x naar school gaan dag en zeker niet opblijven als het geen vakantie is… dus feest vieren doe je op zaterdag was zijn beredenering.
Op dinsdag zijn we als gezin gezellig uit eten geweest om toch een feestelijk tintje aan Tijs z’n verjaardag te geven. Natuurlijk had Tijs wel getrakteerd op school en waren ’s middags de opa’s en oma’s en Mirjam (met jouw en zijn grote vriend Brent) geweest.
Zaterdagochtend vroeg op staan want … eerst voetballen. De wedstrijd van Tijs viel helaas in het water. Ging niet door vanwege de regen die maar uit de lucht bleef vallen…. Maar, vanaf 12.00 uur was het droog ! Hoe fijn is dat. De verjaardag van Tijs werd dus toch gewoon het grote gezellige “ik mag toch wel voetballen he mam” feest dat hij graag wilde !
Iedereen kwam en bracht een cadeautje mee. Nou ja, cadeautje. Tijs vroeg geld. Want hij wilde net als Merel een tablet kopen. Hij vindt het een stoer ding, zelf filmpjes kijken, spelletjes doen. Enorm interessant.
Het was een gezellige verjaardag van onze lieve Tijs. Met iedereen die hem en ons lief vind (op de mensen die niet konden na dan).
Er waren chipjes, snoepjes, lieve mensen, een heerlijke voetbal taart, en … een limousine !Een ritje met alle kindjes die op de verjaardag van Tijs waren werd er gemaakt. Wat fijn dat ook Jesse, Tijs z’n lieve vriendje er ook bij was ! Ik zag hoe Tijs er voor zorgde dat ook hij snel de limo in kon klimmen ….
Hoewel Tijs af en toe een echte duw en trek jongen kan zijn let hij ook altijd goed op mensen die hem dierbaar zijn. Dat is zo mooi om te zien. De liefde en warmte die hij dan uitstraalt.
Jij weet dat lieve Daan, omdat hij ook zo lief voor jou is. Ik zie jullie nog op het schoolplein staan, jij eerst springend, dan hard lopend op Tijs af waar hij je dan altijd een heerlijke houdgreepknuffel gaf.
Het was een heerlijk feest voor Tijs waar hij ’s avonds toen iedereen weg was nog zo vol van zat. Hij bleef maar vertellen over wat hij had mee gemaakt. Hij kletst ons op zo’n moment de oren van het hoofd, en daar geniet ik zo van, van zijn oprechte enthousiasme. Jullie lijken zo op elkaar, ook wat dat betreft.
Op zondag was het overigens koopzondag zodat we om 12.00 uur bij de Intertoys stonden om de door Tijs zo begeerde tablet aan te schaffen. Want hij had gelukkig genoeg geld bij elkaar gespaard om er zelf 1 te kunnen kopen. Zo blij als hij dan is, en dankbaar omdat hij beseft dat het een duur ding is wat hij zelf heeft kunnen kopen. Ik vond het gezellig om daar samen met Tijs te zijn, in de stad op jacht naar zijn tablet.
Lieve Daan, je weet hoe zeer we jou missen. Hoe veel pijn ons hart iedere dag doet zo zonder jou. Het blijft zo onwerkelijk dat je er niet meer bent. Onwerkelijk, oneerlijk, jij hoort gewoon bij ons te zijn !
Lief klein banaantje, zullen we samen, als afsluiting nog iets liefs tegen Tijs zeggen ?
Lieve Tijs, 7 jaar ben je. Een heerlijk mannetje met ondeugende streken maar een gouden hart. Wij houden van jou ! xxx Mama en Daan
Bijzonder moment op een bijzondere manier gevierd.
Prachtig!
Liefs, Sandra
Mooi lieve paula <3
kus Loes