Ouwehands


We mochten naar Ouwehands Dierenpark. Goedgemutst gingen we op pad, want een tripje Dierenpark is altijd feest en goed aan ons besteed.

Iets over 11 melden wij ons bij de receptie waar we werden opgehaald door DirkJan, hoofd dierenverzorging van het dierenpark.

We gingen meteen naar de ringstaart Maki’s want we mochten in hun hok om ze te voeren ! Nou ja zeg ! Eerst nog wat onwennig (zowel de Maki’s als wij) maar uiteindelijk vonden we het toch heel erg leuk. Wat een ondeugende/ nieuwsgierige beestjes zijn dat !

Daarna wat drinken. Papa en mama koffie, de kids wat sap en daarbij een heerlijke muffin !

Ondertussen begon het ook in Rhenen te sneeuwen en zagen we hoe de brandweer de netten van sommige dierenverblijven schoonspoot met de brandslang.

Na de koffie en het sap op weg naar …. De giraffen. Zo wat zijn ze groot. DirkJan vertelde dat je, als je goed oplet, precies kunt zien hoe ze hun voer doorslikken en inderdaad, je zag het eten zo hun lange nek door glijden… wat grappig.

Na de giraffen naar de leeuwen. Er waren net deze week nieuwe leeuwtjes binnen gekomen en wederom mochten wij het hok in. Niet direct bij de leeuwen hoor, want al zijn ze nog klein (half jaartje oud) ze zijn wel sterk en het blijven wilde dieren. Maar wat was het spannend om al zo dichtbij te zijn. Het zijn prachtige witte leeuwtjes, 3 vrouwtjes en 1 mannetje. Uiteraard waren de vrouwtjes veel stoerder dan het mannetje (hij vluchtte snel een ander hok in). De leeuwen vonden vooral Sterre interessant. Volgens DirkJan omdat zij de kleinste van het stel is. Wilde dieren kijken altijd naar de kleinste/ zwakste in de groep. Weten die leeuwen veel dat Sterre zeker geen katje is dat je zonder handschoenen kunt aanpakken….

Van de leeuwen naar de Olifanten waar we wederom het hok in mochten. Wel achter de witte lijn blijven want anders kan zo’n olifant je maar zo vastpakken met zijn lange slurf !

Grappig om te zien hoe de olifant zelfs het kleinste stukje wortel nog op wist te rapen met zijn slurf ! We zagen Aja van 12 jaar, zij woog evenveel als 4 auto’s, en Dunja van 40 jaar. Dunja weegt evenveel als wel 5 auto’s zo vertelde de olifantenoppasser ons.

De papa olifant was ietwat chagrijnig omdat zijn voerbal leeg was….. tja….

Klaar bij de olifanten kregen we de nieuwste aanwinst in het olifantenverblijf te zien …. Een schattig poesje van 9 weken oud. Wat een schatje. Vooral Sterre werd wild bij het zien van zoveel schattigs.

Na de olifanten naar de pinguïns… ofwel peejee, ofwel poowoo…..

Grappige beestjes blijven dat en ze zijn echt Daan’s favoriet.

Omdat het toch wel erg hard sneeuwde gingen we lekker naar Ravot apia (ofwel een grote indoor speeltuin). Daar kregen we patat met kip, mjammie. Lekker warm worden en ondertussen spelen. Na een tijdje gespeeld te hebben werd omgeroepen dat het dierenpark vanwege de slechte weeromstandigheden dicht ging. DirkJan begeleidde ons naar de uitgang waar de kinderen nog een prachtige knuffel mochten uitzoeken.

In de auto ging het over de scheetjes die zowel de leeuwen áls de olifanten lieten (man, zo’n olifantenscheet dat is wat he), over de schoenen van DirkJan (inderdaad spectaculair), en over hoe gaaf het was. Merel en Tijs waren voornamelijk aan het woord want de ukken waren zo moe van alle indrukken dat ze lekker in slaap vielen.

Wat een heerlijke bijzondere dag hebben we beleefd. Dank je wel DirkJan en Ouwehands Dierenpark voor deze mooie herinnering!

Mocht iemand deze kerstvakantie nog iets leuks willen doen….. het dierenpark is echt een aanrader.

Geplaatst in Daan | 1 reactie

Ben je er morgen nog ?

Ben je er morgen nog

Vraag ik me af

Als ik je dag zeg

Voor de nacht

 

Natuurlijk, denk ik dan

’t Ging toch goed vandaag

Weer een dag gespeeld

Gewandeld en gegeten

Waarom dan toch die vraag

 

‘k Ben ook niet ongerust ofzo

’t is meer een zeker weten

Een gevoel van verdriet

Ook al is het er nog niet

 

’s Morgens

Kijk ik in je bedje

Vragen: Ga je mee?

Je staat weer op

Even gapen, even strekken

En dan kunnen we vertrekken

 

Soms gaan we fietsen

Of nog even naar de schapen

En na zo’n dag

Ga je weer lekker slapen

 

Ik geef je nog een kus

En denk dan toch,

Was dit de laatste keer?

Of ben je er morgen nog……..

1 reactie

Speelhuis

Bij thuiskomst uit Villa Pardoes lag er op ons gras een prachtige stapel hout, afkomstig van ons oude speelhuis. Ernaast lag een nieuwe stapel hout met mooie planken en balken waarvan een nieuw speelhuis geknutseld kon worden. Een enorme uitdaging gezien de grote hoeveelheid hout en schroeven. Zeker gezien de staat van de beschrijving (onduidelijk geprint) maar wel leuk !

Vandaag was het zo ver. Papa en Frank gingen vanochtend om kwart over 9 aan de slag. Goed ingepakt want het is bere koud buiten. De beschrijvingen op het raam geplakt en puzzelen maar. De mannen hebben flink doorgewerkt, af en toe een warme kop koffie gedronken maar vooral hard gebikkeld en gepuzzeld …..

Het speelhuis is nu bijna af. Nog een deksel en 1 kant van het dak moeten in elkaar worden gezet en dan kunnen Merel, Tijs, Daan en Sterre morgen voor het eerst van de glijbaan van hun nieuwe speelhuis af roetsjen !

Wij zijn enorm trots op papa en Frank. Trots omdat ze het huis in elkaar hebben gezet ondanks de kou en het gepuzzel. Dat vinden we heel knap. En we zijn blij, blij met ons nieuwe speelhuis !

Een mooi stevig speelhuis dat, heel eerlijk, een stuk veiliger is dan ons oude. Dus gulle gever(s), bedankt ! En stoere bouwvakkers: hulde !

 

Foto’s van het speelhuis volgen…….

1 reactie

School


 



Vanmiddag mocht Daan oefenen op school.

Toen we thuis kwamen uit Villa Pardoes lag er een kaartje op de deurmat waarop stond dat Daan vanmiddag mocht komen in de klas van juf Esther.

Samen met Merel gingen we op pad, Tijs moest eerst nog naar logopedie.

We begonnen met zitten in de kring, toen luisteren naar een verhaal verteld door juf Esther en het zingen van een liedje. Mama werd door Daan de gang opgestuurd.

Tijdens het zingen van een liedje wilde Daan toch wel graag dat mama kwam en zo geschiedde.

Daan mocht samen met Merel (en een klein beetje hulp van mama) een mooi potje beplakken waar een waxinelichtje in kon voor de kerst. Merel deed hetzelfde, en Tijs had het ’s ochtends al gedaan.

Om 2 uur kwam Tijs de klas weer inlopen en deed Daan ondertussen een spelletje. Het was grappig om te zien hoe Daan contact had met de vriendjes van Tijs (Jesse, Miquel en Djoeke). Mooi ook om te merken hoe lief ze voor Daan waren. Na het spelletje spelen mochten we nog even buiten spelen. Daan vond (met hulp van juf Esther) al snel een mooie fiets en weg was hij. Tijs en Merel waren lekker aan het rennen en Daantje vermaakte zichzelf ook prima. Na een goede 20 minuten kreeg Daan het toch wel koud en wilde hij graag naar binnen. Samen met mama een boekje lezen, nog een spelletje doen en af en toe door het raam zwaaien naar Tijs en Merel.

Isadora uit de klas van juf Elle zwaaide af en toe lief vanuit de gang waar de jassen hangen naar Daan. Alle kindjes kwamen weer naar binnen, er werd nog een verhaaltje verteld en toen mocht Jivan zijn traktatie uitdelen. Jivan is namelijk 6 jaar geworden.

De hulpjes van de juf kregen een mooie sticker en ook Daan kreeg een sticker op zijn hand want als je voor het eerst naar school gaat, hoort daar een sticker bij.

Met zijn nieuwe tas in de hand, het zelfgemaakte potje en de traktatie zochten we papa op die op het schoolplein op ons stond te wachten. Het was heel fijn dat Daan dit mee mocht maken. Onze dappere Daan die al zo lang roept “ik 4, ik school, ik tand uit” … nou dat van die school dat is alvast gelukt en als we ome André even vragen wil hij vast net als vroeger bij mama best een tand uit Daan z’n mond slaan J

Lieve juf Esther en alle andere mensen op de Kring, wat fijn dat jullie zo meeleven en je best doen voor Daan, Merel en Tijs.

Lieve Daan, wat ben ik trots op je. Hoe dapper je naar school ging, mee deed met de andere kindjes en gewoon omdat je bent wie je bent.

En Merel en Tijs, dank je wel. Dank je wel dat jullie zo ontzettend lief zijn geweest voor Daan. Jullie hielpen hem de middag door en dankzij jullie liefde en steun durft Daan alles aan.

Geplaatst in Daan | 1 reactie

Villa Pardoes

We zijn weer terug van een weekje Villa Pardoes.

Een weekje met indrukken voor minstens 6 weken en we zijn moe maar voldaan.

We hebben het heerlijk gehad, ontzettend lieve mensen leren kennen (jawel heijkoopjes en ook de familie segers, we kwamen wat laat op gang maar het was wel leuk), en zijn (bijna) iedere dag naar de Efteling geweest.

Op vrijdag kwamen we aan en hadden we ’s avonds een gezamenlijk diner met de 6 andere families en vrijwilligers. Merel dronk cola (mag ze thuis niet) en had de avond van haar leven en Tijs dronk zoveel appelsap dat je zou verwachten dat zijn blaas zou knappen.

Op zaterdag hebben we pietenmutsen geknutseld en kwam Sinterklaas op bezoek ! We kregen cadeautjes en de Sint nam voor ieder gezin uitgebreid de tijd. Super. Ook nog een Sinterklaas spelletjes parcours gedaan dus we waren best moe.

Gedurende de week kwamen er ’s avonds 2x verhalenvertellers voor de kinderen die leuke verhalen kwamen vertellen. Zijn we gemasseerd, geschminkt, hebben we een gezamenlijk ontbijt gehad, gezamenlijk pannenkoeken gegeten en hebben we heel veel gespeeld. Het was echt overweldigend, schattig, lief, en veel J

Vooral de winter Efteling heeft veel indruk gemaakt. Het was niet zo druk toen wij er waren dus dat was lekker. We konden overal goed bij en er waren nergens wachtrijen. Het carnaval (wat een gruwelijk irritant muziekje), en de droomvlucht waren onze favoriet. Merel vond daarnaast ook de vogelrock en het schip prima te doen (mama werd al misselijk als ze er aan dacht) en Tijs vond de pandadroom ook geweldig. Sterre genoot van de monsieur afrique, en Daan vond de oude auto’s wel erg leuk.

Mama en Veerle waren vooral gecharmeerd van de winkeltjes en papa mocht in alle attracties waar mama niet in durfde.

De kinderen vermaakte zich prima met Nina en Damian en wij konden het erg goed vinden met Denny en Veerle. Als de kinderen ’s avonds op bed lagen gingen wij nog geregeld even samen zitten om wat te drinken. Babyfoons op tafel en helemaal los op een glaasje Chrystal Clear. Het was echt bijzonder om zo’n klik met mensen te hebben en heerlijk dat je niet alles hoeft uit te leggen omdat zij begrijpen hoe het is om een erg ziek kind te hebben. Nina en Damian zijn echt schatjes.

De kinderen en Pim hebben allemaal een nachtje buikgriep gehad. Eigenlijk had heel de Villa daar last van. 1 nacht flink ellendig en de volgende dag weer in orde. Er waren in de Efteling dus geen rijen maar wel in de Villa bij de wasmachine. Mama kon natuurlijk niet achterblijven en na de bont (en blauwe) avond was het tijd voor mama om last van buikgriep te krijgen. Mama zou mama niet zijn als ze er niet een schepje boven op zou doen en dus viel ik 2x flauw waarbij 1x mij een prachtige winkelhaak in het hoofd en een gekneusde linkerkant van het lichaam opleverde. Tsja.

Op vrijdag was alweer het afscheid. We kregen nog een mooie Pardoes pop mee naar huis en missen Nina nu al (onderweg kregen we te horen “nina nou ? “).

Bij thuis komst was ons huis al in kerstsfeer gebracht door Miranda en Corine. De kinderen waren helemaal onder de indruk, “het is al kerstmis in ons huis mam” … geslaagde verrassing dus !

Het was een mooie week, echt heel fijn en heel bijzonder maar ik zou er eigenlijk alles voor willen geven om hem niet meegemaakt te hebben…..

 

Noot: Vergeet ik helemaal te melden dat Tijs tijdens de bonte(n)avond echt super stoer samen met Nina een liedje van K3 meezong door de microfoon ! Onze kleine held ! Ben zo trots op hem.

Geplaatst in Daan | 1 reactie