Landgenoten,
2 dingen die me even van het hart moeten.
Ten eerste: Dank ! Dank voor alle kaartjes, berichtjes lieve gedachten die we van jullie mogen ontvangen. Dat doet ons echt enorm goed. We zeggen het niet altijd maar we waarderen het echt enorm.
Ten tweede: Veel mensen hebben ons gevraagd of ze iets voor ons kunnen doen. Dat lis lief en heel fijn maar we willen proberen het “normale” leven zo normaal mogelijk te houden voor onze andere kinderen. Wat we (of liever gezegd wat ik me net onder de douche bedacht) wel kunnen gebruiken zijn batterijen ! De speelkamer in het ziekenhuis staat vol met dingen waar batterijen in moeten en waar Daan graag mee wil spelen maar … de batterijen zijn leeg of zitten er niet in. En hoewel ik flink mopper en zeur en soms wellicht onredelijk kan lijken besef ik me ook wel dat de prioriteiten van een ziekenhuis niet bij de inrichting van een speelkamer voor zieke kinderen ligt. Dus, batterijen zijn welkom, pennlights, blokbatterijen noem het maar op. Het is niet alleen voor Daan maar je doet er alle kinderen op de oncologie afdeling een plezier mee !
Zal eens kijken in de berging…liggen vast nog wat batterijen te slingeren. Zijn er nog restricties aan het speelgoed in de speelkamer? Anders heb ik misschien ook nog wel wat boekjes of ander klein spul? Hoor het wel of daar behoefte aan is…. (lekker he, als je tussen alle onmacht gewoon iets praktisch kunt doen).