Ik had dr effe geen schik meer van. De mededeling van de oncoloog kwam echt hard aan. De afgelopen dagen was het moeilijk me met iets bezig te houden. Constant bleef maar in mijn hoofd hangen de zin die we de allereerste keer te horen kregen “uw zoon wordt zeker geen 5” ….. Met de mededeling van de oncoloog van afgelopen donderdag kwam die zin weer naar boven. Werd mijn angst mijn kind te verliezen groter, heviger, alles omvattender. Tranen die op de meest onverwachte momenten naar boven kwamen. Verdriet en pijn, niet uit te leggen. Maar goed, we moeten verder. Hoe stom dat ook is af en toe. Gisteren kwam er met de post een mooie ballon voor Daan (maar ook een beetje voor de rest). Een ballon van lieverds uit Aruba. ’s middags kwam Knoeff, mijn collega en vriend want Knoeff is niet zo maar een collega. Hij bracht zijn kinderen mee. Zij maken trouw prachtige tekeningen voor Daan, Merel Tijs en Sterre. Tijs nam een vriendje mee vanuit school, dolle boel dus. Vandaag moesten we naar het WKZ voor een gesprek met de neurochirurg. Niet de neurochirurg die Daan gaat opereren, die had het blijkbaar te druk maar een plaatsvervanger. Ik kreeg geen goed gevoel bij haar. 0 inlevingsvermogen en we hadden geen klik. Dat baart me zorgen want hoe kan ik datgene dat me het dierbaarst is op deze aarde uit handen geven aan iemand (zij assisteert tijdens de operatie) waar ik geen goed gevoel bij heb ? Verder hebben we te horen gekregen dat we ons 4 februari moeten melden in Utrecht. Dan vind eerst een MRI plaats en dan op vrijdag 5 februari de operatie. Deze zal naar verwachting tussen de 3 en 4 uur in beslag nemen… Daarna wordt Daan overgebracht naar de IC (afdeling Pelikaan) en afhankelijk van zijn herstel mag hij daarna weer naar de afdeling (Dolfijn). Voorlopig zijn we eerst nog thuis. En daar genieten we dan nog maar even vol op van. Vandaag heeft Merel een vriendinnetje mee, morgen ga ik voorlezen bij Tijs in de klas. Gewone alledaagse dingen die nu ineens zo bijzonder zijn. En Daantje is gewoon lekker bij ons. Overigens hadden wij deze week wel 3x code rood ! Jawel, de favoriete chips van Daan (nibb its maar dan wel de staafjes, niet de ringetjes) waren op ! ! ! ! Hele vak in de supermarkt was leeg ! Dat kan echt niet natuurlijk en dus roep ik u allen op: hamster nibb it chips zodat als ze hier in de supermarkt weer op zijn ik ze bij jullie kan halen !
Archieven
- mei 2013 (1)
- februari 2013 (1)
- januari 2013 (1)
- december 2012 (1)
- november 2012 (1)
- oktober 2012 (2)
- augustus 2012 (2)
- juni 2012 (1)
- april 2012 (2)
- maart 2012 (2)
- februari 2012 (1)
- januari 2012 (2)
- december 2011 (2)
- november 2011 (3)
- oktober 2011 (3)
- september 2011 (1)
- augustus 2011 (1)
- juli 2011 (2)
- juni 2011 (2)
- mei 2011 (1)
- maart 2011 (2)
- februari 2011 (6)
- januari 2011 (16)
- december 2010 (15)
- november 2010 (5)
- oktober 2010 (7)
- september 2010 (5)
- augustus 2010 (9)
- juli 2010 (7)
- juni 2010 (5)
- mei 2010 (18)
- april 2010 (19)
- maart 2010 (18)
- februari 2010 (16)
- januari 2010 (14)
- december 2009 (11)
- november 2009 (6)
- oktober 2009 (8)
- september 2009 (9)
- augustus 2009 (2)
- juli 2009 (1)
Lieve Schatten! Ik heb voor Daan 2 zakken nibb its liggen! Ver verstopt voor freddy!!! Dus als je een keer zonder zit bel je maar!!! hele dikke knffl je (schoon)zusje
Lieve Paula, Ton de MRI-scan van Job was gemaakt en duidelijk werd om welke soort het ging (zelfde als Daan) hebben we bij het zelfde gehoord. Job zou geen 5 worden. We zijn er nog lang niet met Job, maar hij is inmiddels wel 5,5 jaar oud. Het is natuurlijk geen garantie maar laat de moed niet zakken. Probeer bij de dag te leven en niet te ver vooruit te kijken op wat er allemaal komen gaat. Probeer te genieten als Daan dat ook doet en geniet lekker van hem ondanks wat Daan heeft. Veel sterkte en denken aan jullie, Jan Priem
Al een paar dagen lees ik hier mee maar reageren lukt niet. Ik weet gewoon even niet wat ik moet zeggen. Sterkte, succes, hou vol, geniet van elkaar; ach alles is gezegd en ik sta er volledig achter. Dan toch nog iets van mij. Heeel veel kracht voor de komende tijd en die liefde die is er toch wel. Ga zo door!!!
Ik wil jullie heel veel sterkte wensen. kus Loes
Heel erg begrijpelijk dat je na zo,n mededeling er ff geen schil meer van hebt zoals je dat zo mooi omschrijft. Ik heb steeds meer bewondering voor jullie wat moet dit ongelovelijk zwaar zijn zeg maar blijf er in geloven want de wonderen zijn de wereld nog niet uit……….. Ik ga zo boodschappen doen en zal eens even kijken hoe het daar gesteld is met de nibb it voorraad..de staafjes en niet de ringetjes toch?? Als ze ze hebben zal ik wat hamsteren….verder wens ik jullie weer heeeeeel veel kracht toe en blijf erin geloven. De kaarsjes branden weer!! Liefsss
Ja het leven kan soms even niets leuks meer hebben na zo'n mededeling, maar de moed om door te gaan overwint toch uiteindelijk. Heb vertrouwen in de medici,,,ook al is dat niet altijd makkelijk. Sterkte samen en geniet van alle leuke dingen…..
Hele dikke knuffel voor jullie!
Weten jullie het adres al van het WKZ om ook daar post naar toe te sturen. Hou Vol,jullie doen het goed,maar denk er aan jullie zijn niet alleen ouder/verzorgende maar ook Paula en Pim.Voel je niet "schuldig" als je ook tijd samen door brengt,dat laad de accu alleen maar op.Liefs mama